Running ecstasy

Sooner or later the serious runner goes through a special, very personal experience that is unknown to most people.

Some call it euphoria. Others say it's a new kind of mystical experience that propels you into an elevated state of consciousness.

A flash of joy. A sense of floating as you run.

The experience is unique to each of us, but when it happens you break through a barrier that separates you from casual runners. Forever.

And from that point on, there is no finish line.

You run for your life. You begin to be addicted to what running gives you.

Beating the competition is relatively easy.

But beating yourself is a never ending commitment.

Athens Classic Marathon 2008

Ήταν ο πρώτος μου μαραθώνιος στη κλασική διαδρομή. Μια συγκλονιστική εμπειρία σε μια διαδρομή που μου φανηκε πολύ μικρότερη απο 42 χιλιόμετρα!Πολλά συγχαρητήρια σε όλους και καλό αντάμωμα του χρόνου! !

Όταν ο δρόμος...

Γίνεται δύσκολος,μονότονος,βαρετός,ατέλειωτος,κουραστικός,απροσπέλαστος εκεί φαίνεται τι είναι καθένας απο εμας πραγματικά. Στα εύκολα άλλωστε το χουμε ξαναπεί είναι εύκολα τα πράγματα. Στην ανηφόρα όμως; Στις δυσκολίες; Εκεί τα πράγματα δείχνουν ανίκητα.

Λάθος. Ανίκητο είναι αυτό που δεν πολεμάμε αυτό που δεν του αντιστεκόμαστε και δεν προσπαθούμε να το νικήσουμε. Ανίκητο είναι ότι αφήνουμε να περάσει εν αγνοία μας. Όλα τρέχουν γύρω μας και εμείς πρέπει να τρέξουμε μαζί τους να πάρουμε και εμείς το δρόμο μας γιατί και ο χρόνος τρέχει.

Δυστυχώς όμως σκεφτόμαστε συνεχώς πως θα μας θυμούνται οι άλλοι χωρίς να αναλογιζόμαστε πως θα θυμόμαστε εμείς τους εαυτούς μας σε 20,30 χρόνια. Να λοιπόν μια καλή ερώτηση για όλους μας το πρωί που ξυπνάμε...Πως θέλω να ζήσω;...Η γνώμη μου; Στο μέγιστο, με τις υπερβολές με τις καταχρήσεις με όλα όσα προλαβαίνουμε να κάνουμε και ακόμη περισσότερα.

Κάθε μέρα μας μένει μια μέρα λιγότερη.Κανείς δεν ξέρει τι θα γίνει αύριο κανείς δεν ξέρει τι θα γίνει σε 10 ώρες σε 10 λεπτά σε 10 δευτερόλεπτα. Αυτό όμως που μπορεί να ξέρει είναι ότι έτσι θα χει ζήσει οσα περισσότερα μπορεί. Πολλές φορές ίσως να ναι αδύνατο...Γιατί μπορεί να παρομοίασα τη ζωη μ'εναν αγώνα δρόμου, αλλά στο τέλος είναι πάντα ένα παιχνίδι που πολύ απλά δεν παίζεται..Ζήστε το και μη περιμένετε τίποτα γιατι να θυμάστε τίποτα δεν περιμένει...Έτσι απλά

Αθλητισμός

 Επειδή ο αθλητισμός δεν είναι μόνο ο Usain Bolt o Michael Phelps και άλλοι σπουδαίοι αθλητές.

Επειδή με Μ3 μπορούν να τρέξουν πολλοί αλλά χωρίς πόδια λίγοι

Επειδή το θέμα δεν είναι να κερδίζεις αλλά να προσπαθείς.

Ορίστε μερικές εικόνες απ'τους Παραολυμπιακούς αγώνες του Πεκίνου από πραγματικούς νικητές, από ανθρώπους που ξέρουν να ζούν να μάχονται και να κερδίζουν απέναντι απο δυσκολίες αδιανόητες για πολλούς.

“The most important thing in the Olympic Games is not winning but taking part; the essential thing in life is not conquering but fighting well.”

Pierre de Coubertin

“The most important thing in the Olympic Games is not winning but taking part; the essential thing in life is not conquering but fighting well.”

Olympic quotes

"I was not talented enough to run and smile at the same time"
Emil Zatopek

"One shouldn't be afraid to lose; this is sport. One day you win; another day you lose. Of course, everyone wants to be the best. This is normal. This is what sport is about. This is why I love it."
Oksana Baiul

When I race my mind is full of doubts - who will finish second, who will finish third?
Noureddine Morceli

Olympics -- A lifetime of training for just ten seconds.
Jesse Owens

When anyone tells me I can't do anything, I'm just not listening any more.
Florence Griffith Joyner

I run to be known as the greatest runner, the greatest of all time. I could not eat or sleep for a week after I lost in the [1992] Olympics. I have to win or die.
Noureddine Morceli

Κουμφούκιος

• "Η ευτυχία βρίσκεται μέσα σε όλα τα πράγματα. Φτάνει να ξέρεις πώς να τη βγάλεις."
• "Μπορείς να μάθεις την αξία ενός ανθρώπου παρατηρώντας τα ελαττώματά του."
• "Η μεγαλύτερη μας δόξα δεν είναι ότι δεν πέφτουμε ποτέ, αλλά ότι ξανασηκωνόμαστε κάθε φορά που πέφτουμε."
• "Δεν είναι φοβερό αν σας προσέβαλλαν, κορόιδεψαν ή λήστεψαν. Φοβερό είναι αν εσείς δεν μπορείτε να τα ξεχάσετε."
• "Αν συναντήσεις έναν άνθρωπο που αξίζει να του μιλήσεις και δεν του μιλήσεις χάνεις τον άνθρωπο.Αν συναντήσεις έναν άνθρωπο που δεν αξίζει να του μιλήσεις και του μιλήσεις χάνεις τα λόγια σου.Σοφός είναι εκείνος που δεν χάνει ούτε τον άνθρωπο ούτε τα λόγια του."

Γέλιο...

Αχ , για κλάματε είσαι κακόμοιρε κόσμε. Για κλάματα. Και κανένας δε σε κλαίει. Φτ'ωχυνες και από δάκρυα. Γιατί οι πλούσιοι τα σιχαίνονται , κι οι φτωχοί δεν έχουν άλλα. Γέλιο ... δεν πουλιέται πουθενά. Ε , να, αυτό είναι που θα σε φάει. Γιατί χωρίς γέλιο θα μαραθούν όλα μια μέρα. Να μου το θυμάσαι . Όλα !

Μενέλαος Λουντέμης

Inspirational love

Love gives you all the inspiration and the will you want to move
over against all these that depress you.

But where is all this love.where can i find this damn love.
I need you, i want you i try to feel you but where,how when.

Give me οne more chance, a glimpse in your eye some truth in your smile.
I need you by me the way you needed me.

Because you give the light in my soul and the air in my feet
don't let me bleed from you love take me off that mud.

And if you come back in my arms i'll give you the touch that could heal your harms cause i love you i miss you and i need you by me

Εκκίνηση...

Το να ξεκινάς κάτι καινούριο σου δίνει την ευκαιρία να ζήσεις νέα συναισθήματα περισσότερες συγκινήσεις και άλλα πολλά τα οποία έρχονται δύσκολα ή εύκολα. Πριν ξεκινήσεις κάτι εσύ ο δίπλα σου ή εγώ οραματίσου το. Σκέψου τη διαδρομή, τα δύσκολα τα εύκολα τα καλά και τα κακά μα ακόμη πιο έντονα σκέψου το τέλος. Σκέψου την ολοκλήρωση όλης της διαδρομής είτε αυτή λέγεται δουλειά είτε κούρσα είτε αγώνας.

Μετά τί; Μετά κάντα όλα αυτά πράξεις,έργα καινούρια πράγματα με πολλή δουλειά και ακόμη περισσότερη προσπάθεια. Είναι φανταστικό να ονειρεύεσαι αλλά άχρηστο εφ'όσον δεν είσαι διατεθιμένος να δουλέψεις πολλαπλάσια απ'όσο έχεις ονειρευτεί. Αν καταφέρεις και κάνεις ότι χρειάζεται αν έχεις πείσει και έχεις πεισθεί ότι μπορείς έχοντας κάνει ότι είναι δυνατόν δηλαδή τα πάντα τότε φτάνεις. Φτάνεις στο τερματισμό στην ολοκλήρωση στην επιτυχία και στο γέμισμα που σου προσφέρουν όλα αυτά τα πράγματα έχοντας μοχθήσει.

Μη χάσεις το δρόμο...αξίζει, αξίζει να ζεις και να ονειρεύεσαι μα ακόμα πιο πολύ αξίζει να προσπαθείς όσο είναι δυνατόν και αδύνατον για να κάνεις κάθε ένα από αυτά τα όνειρα πραγματικότητα για σένα και για όλους αυτούς που πιστεύουν σε σένα.

Η αρχή δεν είναι ένα πρωί η αρχή είναι όποτε θέλεις εσύ.Ακόμη και τώρα.Ξεκίνα και κυνήγα

Thank you for letting me be me..

Thank you for letting me be myself.
Some people don't like me being me.
It seems that I make them feel uneasy about themselves.
I've tried hard in the past to fit in with people.
It's the only me I do and I get offended when I'm not liked.
I would also like to think that that's a natural human emotion.
But it seems the position I'm in means it's ok to hate me.
even if we've never met
so thank you for letting me be me.
I'm on the telly, so people think I don't have feelings -- I do.
So thank you for letting me be me.
I read stuff about me that I wouldn't wish on my worst enemy.
You have never said or thought these things,
so thank you for letting me be me.
I have money to spend and I live the life of a high roller
but you've never held this against me.
Some people make me feel as though.
I don't deserve to be where I am.
Believe me. I too on many occasions have had these feelings,
so they're not alone.
But you have never thought these things.
So thank you for allowing me to be me.
If I'm ever abrasive or seem arrogant
it's because I'm scared.
But you know this and you let me be me.
Some people'll watch this and tear it to pieces
but they're not like you...
They won't let me be me.

Τοίχος

Τοίχος.Κοινώς; Η άλλη όψη του νομίσματος η μεριά αυτή που σε σπρώχνει να τα παρατήσεις. Αυτό το χιλιοειπωμένο τοίχο δεν τον έζησα καν στο Μαραθώνιο. Εκεί λένε ότι τον ζεις και τον ξεπερνάς ή τον εγκαταλείπεις. Ήθελα τόσο πολύ να βρεθώ στο τερματισμό που δεν σκέφτηκα πουθενά ότι μπορεί να σταματήσω. Είναι όμως έτσι και στη ζωη; Ελπίζω αν και έχω συναντήσει το τοίχο μου ήδη. Και είναι μεγάλος. Ξέρεις όταν φτάνεις σ'αυτό το σημείο δεν μπορείς να κοιτάξεις πίσω γιατί πιστεύεις ότι δεν έχεις κάνει τίποτα. Επίσης δεν μπορείς να κοιτάξεις μπροστά. Τί κάνουμε τώρα. Δεν θέλω να εγκαταλείψω αλλά νιώθω ότι χάνω, ότι μένω πισω και ότι δεν έχω αυτό που πραγματικά χρειάζομαι για να σπάσω αυτόν το τοίχο. Θα συνεχίσω να προσπαθώ έστω και αν δε βγάλει πουθενα. Γιατί; Γιατί ξέρω ότι πίσω από αυτόν το τοίχο είναι όλα όσα θέλω και έχω ανάγκη. Μπορεί να είναι υπερεκτιμημένα λόγω αυτού του τοίχου αλλά αυτά νιώθω και αυτά χρειάζομαι. Και δεν θα σταματήσω να χτυπιέμαι πάνω σ'αυτό το τοιχο μέχρι να σπάσει. Ή εγώ ή αυτός. Ακούγεται απόλυτο αλλά είναι ο μοναδικός δρόμος. Λ

Εκ του ασφαλούς....

Το να κερδίζεις εκ του ασφαλούς είναι μια ήττα χωρίς προεκτάσεις,το να προχωράς μόνο στα σίγουρα μια απ'τα ίδια. Αν δεν βγείς εκεί έξω για να κυνηγήσεις δεν θα κερδίσεις.Τίποτα δεν χαρίζεται ούτε προσφέρεται χωρίς προσπάθεια...Ίσως να χάσεις ίσως και να κερδίσεις, Μπορεί η ήττα να ναι άσχημη μπορεί και ήπια αλλά ίσως να ρθει και μια νίκη με τις ίδιες παραμέτρους και πάλι. Μυστικό;Δεν υπάρχει μυστικό!Αν δεν ηττηθείς οικτρά δεν θα κερδίσεις πανηγυρικά...Δεν απαιτεί κανείς απο σένα να κερδίζεις συνεχώς αλλα μάθε να απαιτεις εσύ από τον εαυτό σου να αγωνίζεσαι στο μέγιστο.Μπορεί να κερδίσεις μπορεί να χάσεις όμως μετά απ'όλο αυτό που θα χει προηγηθεί θα ξέρεις ότι έχες κάνει ότι μπορείς για να το κατακτήσεις.

Αποτυχία...

Στον αθλητισμό,στη ζωή και στη καθημερινότητα γενικότερα υπάρχουν συνέχεια μικρές μάχες οι οποίες είτε κερδίζονται είτε χάνονται. Το να τις κερδίσεις είναι πάντα ο στόχος αλλα δεν σημαίνει ότι αυτό βρίσκεται στα πλαίσια του εφικτού καθημερινά και ανελλιπώς. Θα υπάρξουν οι απογοητεύσεις οι αποτυχίες οι ήττες και μέσα απ'όλες αυτές χτίζεται ένα κράμα το οποίο κάνει τις επόμενες επιτυχίες πιο γλυκιές και τις αποτυχίες πιο ανώδυνες.

Η διαχείρηση της αποτυχίας είναι ίσως και το κομβικό στοιχείο που ξεχωρίζει τους πρώτους με τους δεύτερους,τους καλούς με τους καλύτερους...

Κανείς δεν έχει δημιουργήσει το οτιδήποτε με επιτυχίες. Κάθε επίτευγμα κάθε ανακάλυψη κάθε ρεκόρ και κάθε μνημειώδες συμβάν κρύβει πίσω του πολλή προσπάθεια και αμέτρητες αποτυχίες μέχρι εκείνη τη στιγμή. Τη στιγμή που όλα γίνονται όπως πρέπει να γίνουν όπως πρέπει να λειτουργήσουν και έρχεται το αποτέλεσμα.

Το καλύτερο απ'όλα;Έχοντας περάσει ο καιρός και έχοντας μαζέψει αναμφίβολα με κάποιες επιτυχίες και κάποιες αποτυχίες όλες μαζί γίνονται ένα εφόδιο δυνατό και χρήσιμο...Δεν είναι άλλο από την εμπειρία που απλοποιεί πράγματα και καταστάσεις.

Βe better than yesterday

“History has demonstrated that the most notable winners usually encountered heartbreaking obstacles before they triumphed. They won because they refused to become discouraged by their defeats.”

Καλή επιτυχία και στους  2 σας......

One step at a time

Όλοι ονειρευόμαστε βήματα μεγάλα.Άλματα για την ακρίβεια...Είτε όταν τρέχουμε είτε στη δουλειά ή στη ζωή μας. Ποτέ μα ποτέ δεν θα έρθει κάτι έτσι. Σκεψου τη προσπάθεια σαν ένα μωρό.Πρώτα μπουσουλάει μετά δύσκολα σηκώνεται στα πόδια του και σε λίγο καιρό τρέχει...Έτσι και στη ζωή μας...Το ένα βήμα φέρνει τ'άλλο και τα δυο τη πρόοδο. Κάθε μέρα ξεκινάει με ένα βήμα, μια σκέψη.Το όνειρο της μέρας. Αυτό που πρέπει να κάνουμε δεν είναι τίποτα παραπάνω από το να σηκωθούμε και να το πραγματοποιήσουμε.

 

Δύσκολο ή εύκολο είναι ένας στόχος ένα όριο και τα όρια υπάρχουν για έναν μόνο λόγο.Για να τα ξεπερνάμε. Αυτή η υπερβατική άποψη πάνω στα πράγματα ίσως να ναι λάθος ισως και σωστή. Καταλήγοντας όμως στο κρεβάτι σου το βράδυ μια ερώτηση είναι σημαντική προς τον εαυτό σου.

Πόσο πιο κοντά είσαι απο χθες...Θέλοντας και μη τα όνειρα μας πολλές φορές όταν δεν τα πετυχαίνουμε πέφτουν και μας πλακώνουν ή χάνονται στη λήθη....Πρίν συμβεί αυτό σήκω πάνω και τρέξε να το πετύχεις.Τρέξε για το σήμερα και για το αύριο για το τώρα και το μετά μα πιο πολύ για σένα και για όλα αυτά που ονειρεύεσαι και προσπαθείς. Παρόλα αυτά ίσως αποτύχεις κι ας έχεις προσπαθήσει πολύ. Μπορεί να χεις αποτύχει στο στόχο σου. Αλλά η διαδρομή προς αυτόν σου χει δώσει εφόδια για την επόμενη περιπέτεια. Μπορεί να ναι απλά όνειρα αλλά τα όνειρα κάνουν τον άνθρωπο. Όχι απαραίτητα τα όνειρα που πετυχαίνουμε αλλά τα όνειρα τα οποία προσπαθούμε. 

Διαβάζοντας αυτό έχεις 2 επιλογές για το επόμενο πρωινό και κάθε επόμενο πρωινό όταν ανοίγεις τα μάτια σου. Η μία είναι να γυρίσεις και να συνεχίσεις να ονειρεύεσαι και η άλλη είναι να σηκωθείς και να βγείς εκεί έξω και να τα πραγματοποιήσεις. Κάνε σήμερα το πρώτο βήμα και μη σταματάς να προσπαθείς για το επόμενο...

Τί χρειάζεται ένας Μαραθώνιος...!

Όπως προείπα 233 λεπτά είναι πάρα πολλά...σκέψεις σκέψεις σκέψεις...Φτάνοντας στο τερματισμό σκεφτόμουν όλη τη διαδρομή...όχι τη διαδρομή από τη Πέλλα μέχρι το Λευκό Πύργο αλλά ότι συνέβη πρίν από όλα αυτά...

Άλλωστε ποιός θα με κατηγορούσε αν δε τα κατάφερνα να τερματίσω το πρώτο μου μαραθώνιο σκεφτόμουν από τη μια,από την άλλη υπήρξε κάποιος που από τη στιγμή που ξεκίνησα να το σκέφτομαι με στήριξε με το τρόπο του...

Ίσως γιατί μόνο αυτός είχε από το περίγυρο μου στο μυαλό του πόσο δύσκολο ήταν ίσως γιατί ήρθαμε πιο κοντά κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.Αθλητής βλέπετε κάτι ήξερε...

Αυτό το post έστω και καθυστερημένα έρχεται σαν ένα μεγάλο ευχαριστώ για όλα αυτά που πέρασε από το Νοέμβρη μέχρι και τη μέρα που κατάφερα κάτι ας πούμε καλό! ! !


Υ.Γ 1 Mάθιου ένα μεγάλο ευχαριστώ και περιμένω να ανταποδώσω και να βοηθήσω και γώ λιγάκι για να ρθω να σε δώ προς τη μεριά του Ξιάνγκ!!!!!Ξέρεις εσύ...Τhe sky is the limit

42,195

Λευκός Πύργος 20/4...Πιο ωραίος δεν θα μπορούσε να είναι ειδικά όταν τον βλέπεις μετά από 40 σκληρά χιλιόμετρα...Το έκανα και αυτό τελικά.

Η πρόκληση ήταν μεγάλη και είχα φανταστεί τη διαδρομή άπειρες φορές,όμως όποιος δεν το ζήσει δεν μπορεί να φανταστεί γιατί μιλάμε...Εγώ δηλώνω πανευτυχής που το έκανα για πρώτη φορά και έπεται συνέχεια!Πολλά συγχαρητήρια σ'όλους όσους τα κατάφεραν και ακόμη περισσότερα σ'αυτούς που δεν μπόρεσαν να τερματίσουν αλλά θα ξαναπροσπαθήσουν!

Υ.Γ 1   Όλα τα λεφτά ο ταξιτζής που με πήγε μέχρι το σπίτι ο οποίος σοκαρίστηκε όταν έμαθε από που ξεκίνησε και που με παρέλαβΕ! Μια από τα ίδια για την αεροσυνοδό που προσπαθούσε να καταλάβει αν είμαι ανάπηρος όταν κατέβαινα τις σκάλες!

ΥΓ 2    Έυχομαι τα καλύτερα στον Ευρυπίδη και στα άλλα παιδιά που γνώρισα κατά τη διάρκεια του αγώνα!Πολύτιμη παρέα και σπουδαία εμψύχωση για το μακρύ αυτό δρόμο...

Υ.Γ3     233 λεπτά με άπειρες σκέψεις που αναμένεται να blogαριστούν προσεχώς!!!

Ήρθε η στιγμή...

Σε καμία περίπτωση όταν ξεκίνησα το πρώτο βήμα τον Αύγουστο δεν πίστευα ότι θα μπορούσε να με φτάσει εδω πέρα ένα άλλο...Άλλα είναι μαγικό το πώς μπορεί να σε οδηγήσει το ένα βήμα στο επόμενο κ αυτό σε ωραία μονοπάτια...Αν μου το έλεγαν πριν ένα χρόνο θα χα πεθάνει στα γέλια μιας και πάντα το θεωρούσα ως δοκιμή ανθρωπινων ορίων και ως κάτι που είναι πάνω από τις δυνάμεις μου...Κι όμως βρίσκομαι κάτι λιγότερο από 20 ώρες μακριά από την εκκίνηση του...

Το πρωί της Κυριακής στις 9,30 ξεκινάει ο 3ος Μαραθώνιος Θεσσαλονίκης.Και θα είμαι εκεί.Από τη στιγμή που θα ξεκινήσει ο αγώνας και έχοντας φτάσει σε αυτό το σημείο όλα θα είναι δυνατά εκτός από ένα πράγμα,την εγκατάλειψη...Συνήθως εγκαταλείπω τα περισσότερα εγχειρήματα μου κάπου στη μέση, ίσως γιατί δεν πίστευα σε μένα,γιατί δεν πίστευα ότι θα τα κατάφερνα...Λοιπόν κυρίες και κύριοι μας τελείωσαν αυτά...Άυριο θα μπώ σ'έναν αγώνα που θα κερδίσω.Πρώτος δεν θα βγώ σίγουρα αλλά θα κερδίσω εμένα και τη θέληση να τελειώσω...

Υ.Γ Μπορεί να ναι σε 3,30 μπορεί και σε 4 ώρες...
Μικρή η διαφορά αλλά στις 1 με 1,30 θα έδινα τα πάντα ώστε να είχα κοντά μου τους δικούς μου ανθρώπους αυτούς που θέλω να τους δείξω ότι τα κατάφερα και να είναι μαζί μου...Ν. Γ. Θ. Γ. Λ. Σ. Ε. Μ. Α. Ν. Δ.


Κλείνοντας 6-7 quotes για καλή δύναμη προς το γραφών και πρός όλους αυτούς που σκέφτονται να παρατήσουν κάτι

You're not obligated to win. You're obligated to keep trying to do the best you can every day.

“A little more persistence, a little more effort, and what seemed hopeless failure may turn to glorious success.”

"It hurts up to a point and then it doesn't get any worse." - Ann Trason

"The gun goes off and everthing changes... the world changes... and nothing else really matters." - Patti Sue Plummer

"Some of the world's greatest feats were accomplished by people not smart enough to know they were impossible." - Doug Larson

Seko: If one feels that 40K is a very long run, an extraordinary distance, then one cannot be called a marathon runner. A marathon runner shouldn't fear distance.

"To describe the agony of a marathon to someone who's never run it is like trying to explain color to someone who was born blind."
Jerome Drayton

"We are different, in essence, from other men. If you want to win something, run 100 meters. If you want to experience something, run a marathon."
Emil Zatopek


Kαι ολοκληρώνοντας ένα μαραθώνιο (καλό ε;) post ενα βίντεο που δείχνει τί σημαίνει αποφασιστικότητα...





Καλό δρόμο και εις αύριο τα σπουδαία!!

Οδυσσέας Ελύτης...

Άλλοι μπορεί να το θεωρήσετε μονότονο άλλοι μπορεί να σκεφτείτε που κολλάει στο χαρακτήρα του μπλογκ...άλλοι θα το βαφτίσετε όπως εγώ...έμπνευση.Ωμή καθαρή αμόλυντη...

Θα πενθώ πάντα -μ' ακούς;- για σένα,

μόνος, στον Παράδεισο

Θα γυρίσει αλλού τις χαρακιές
Της παλάμης, η Μοίρα, σαν κλειδούχος
Μια στιγμή θα συγκατατεθεί ο Καιρός

Πως αλλιώς, αφού αγαπιούνται οι άνθρωποι
Θα παραστήσει ο ουρανός τα σωθικά μας

Και θα χτυπήσει τον κόσμο η αθωότητα

Με το δριμύ του μαύρου του θανάτου.

Πενθώ τον ήλιο και πενθώ τα χρόνια που έρχονται

Χωρίς εμάς και τραγουδώ τ' άλλα που πέρασαν

Εάν είναι αλήθεια
Μιλημένα τα σώματα και οι βάρκες που έκρουσαν γλυκά

Οι κιθάρες που αναβόσβησαν κάτω από τα νερά

Τα «πίστεψέ με» και τα «μη»

Μια στον αέρα, μια στη μουσική
Τα δυο μικρά ζώα, τα χέρια μας

Που γύρευαν ν' ανέβουνε κρυφά το ένα στο άλλο

Η γλάστρα με το δροσαχί στις ανοιχτές αυλόπορτες

Και τα κομμάτια οι θάλασσες που ερχόντουσαν μαζί

Πάνω απ' τις ξερολιθιές, πίσω απ' τους φράχτες

Την ανεμώνα που κάθισε στο χέρι σου

Κι έτρεμε τρεις φορές το μωβ τρεις μέρες πάνω από τους καταρράχτες
Εάν αυτά είναι αλήθεια τραγουδώ

Το ξύλινο δοκάρι και το τετράγωνο φαντό

Στον τοίχο, τη Γοργόνα με τα ξέπλεκα μαλλιά

Τη γάτα που μας κοίταξε μέσα στα σκοτεινά
Παιδί με το λιβάνι και με τον κόκκινο σταυρό
Την ώρα που βραδιάζει στων βράχων το απλησίαστο
Πενθώ το ρούχο που άγγιξα και μου ήρθε ο κόσμος.

Έτσι μιλώ για σένα και για μένα
Επειδή σ' αγαπώ και στην αγάπη ξέρω
Να μπαίνω σαν Πανσέληνος
Από παντού, για το μικρό το πόδι σου μες στ' αχανή σεντόνια
Να μαδάω γιασεμιά - κι έχω τη δύναμη
Αποκοιμισμένη, να φυσώ να σε πηγαίνω
Μέσ' από φεγγερά περάσματα και κρυφές της θάλασσας στοές
Υπνωτισμένα δέντρα με αράχνες που ασημίζουνε

Ακουστά σ' έχουν τα κύματα

Πως χαϊδεύεις, πως φιλάς

Πως λες ψιθυριστά το «τι» και το «ε»

Τριγύρω στο λαιμό στον όρμο

Πάντα εμείς το φως κι η σκιά

Πάντα εσύ τ' αστεράκι και πάντα εγώ το σκοτεινό πλεούμενο

Πάντα εσύ το λιμάνι κι εγώ το φανάρι το δεξιά
Το βρεμένο μουράγιο και η λάμψη επάνω στα κουπιά
Ψηλά στο σπίτι με τις κληματίδες
Τα δετά τριαντάφυλλα, το νερό που κρυώνει
Πάντα εσύ το πέτρινο άγαλμα και πάντα εγώ η σκιά που μεγαλώνει
Το γερτό παντζούρι εσύ, ο αέρας που το ανοίγει εγώ
Επειδή σ' αγαπώ και σ' αγαπώ
Πάντα εσύ το νόμισμα κι εγώ η λατρεία που το εξαργυρώνει:
Τόσο η νύχτα, τόσο η βοή στον άνεμο

Τόσο η στάλα στον αέρα, τόσο η σιγαλιά

Τριγύρω η θάλασσα η δεσποτική

Καμάρα τ' ουρανού με τ' άστρα

Τόσο η ελάχιστή σου αναπνοή
Που πια δεν έχω τίποτε άλλο

Μες στους τέσσερις τοίχους, το ταβάνι, το πάτωμα

Να φωνάζω από σένα και να με χτυπά η φωνή μου

Να μυρίζω από σένα και ν' αγριεύουν οι άνθρωποι

Επειδή το αδοκίμαστο και το απ' αλλού φερμένο

Δεν τ' αντέχουν οι άνθρωποι κι είναι νωρίς, μ' ακούς

Είναι νωρίς ακόμη μες στον κόσμο αυτόν αγάπη μου
Να μιλώ για σένα και για μένα.

Είναι νωρίς ακόμη μες στον κόσμο αυτόν, μ' ακούς
Δεν έχουν εξημερωθεί τα τέρατα, μ' ακούς
Το χαμένο μου αίμα και το μυτερό, μ' ακούς
Μαχαίρι
Σαν κριάρι που τρέχει μες στους ουρανούς
Και των άστρων τους κλώνους τσακίζει, μ' ακούς
Είμ' εγώ, μ' ακούς
Σ' αγαπώ, μ'ακούς
Σε κρατώ και σε πάω και σου φορώ
Το λευκό νυφικό της Οφηλίας, μ' ακούς
Που μ' αφήνεις, που πας και ποιος, μ' ακούς

Σου κρατεί το χέρι πάνω απ' τους κατακλυσμούς
Οι πελώριες λιάνες και των ηφαιστείων οι λάβες

Θα 'ρθει μέρα, μ' ακούς

Να μας θάψουν, κι οι χιλιάδες ύστερα χρόνοι

Λαμπερά θα μας κάνουν πετρώματα, μ' ακούς
Να γυαλίσει επάνω τους η απονιά, μ' ακούς
Των ανθρώπων
Και χιλιάδες κομμάτια να μας ρίξει
Στα νερά ένα ένα, μ' ακούς
Τα πικρά μου βότσαλα μετρώ, μ' ακούς

Κι είναι ο χρόνος μια μεγάλη εκκλησία, μ' ακούς

Όπου κάποτε οι φιγούρες
Των Αγίων
Βγάζουν δάκρυ αληθινό, μ' ακούς
Οι καμπάνες ανοίγουν αψηλά, μ' ακούς

Ένα πέρασμα βαθύ να περάσω
Περιμένουν οι άγγελοι με κεριά και νεκρώσιμους ψαλμούς
Πουθενά δεν πάω, μ' ακούς

Ή κανείς ή κι οι δύο μαζί, μ' ακούς

Το λουλούδι αυτό της καταιγίδας και, μ' ακούς
Της αγάπης
Μια για πάντα το κόψαμε
Και δε γίνεται ν' ανθίσει αλλιώς, μ' ακούς
Σ' άλλη γη, σ' άλλο αστέρι, μ' ακούς
Δεν υπάρχει το χώμα, δεν υπάρχει ο αέρας
Που αγγίξαμε, ο ίδιος, μ' ακούς
Και κανείς κηπουρός δεν ευτύχησε σ' άλλους καιρούς
Από τόσον χειμώνα κι από τόσους βοριάδες, μ' ακούς

Να τινάξει λουλούδι, μόνο εμείς, μ' ακούς

Μες στη μέση της θάλασσας

Από μόνο το θέλημα της αγάπης, μ' ακούς

Ανεβάσαμε ολόκληρο νησί, μ' ακούς

Με σπηλιές και με κάβους κι ανθισμένους γκρεμούς

Άκου, άκου

Ποιος μιλεί στα νερά και ποιος κλαίει -ακούς;
Ποιος γυρεύει τον άλλο, ποιος φωνάζει -ακούς;

Είμ' εγώ που φωνάζω κι είμ' εγώ που κλαίω, μ' ακούς

Σ' αγαπώ, σ' αγαπώ, μ' ακούς.

Για σένα έχω μιλήσει σε καιρούς παλιούς
Με σοφές παραμάνες και μ' αντάρτες απόμαχους
Από τι να 'ναι που έχεις τη θλίψη του αγριμιού
Την ανταύγεια στο πρόσωπο του νερού του τρεμάμενου
Και γιατί, λέει, να μέλλει κοντά σου να 'ρθω
Που δε θέλω αγάπη αλλά θέλω τον άνεμο
Αλλά θέλω της ξέσκεπης όρθιας θάλασσας τον καλπασμό

Και για σένα κανείς δεν είχε ακούσει
Για σένα ούτε το δίκταμο ούτε το μανιτάρι
Στα μέρη τ' αψηλά της Κρήτης τίποτα
Για σένα μόνο δέχτηκε ο Θεός να μου οδηγεί το χέρι

Πιο δω, πιο κει, προσεχτικά σ' όλο το γύρο
Του γιαλού του προσώπου, τους κόλπους, τα μαλλιά
Στο λόφο κυματίζοντας αριστερά
Το σώμα σου στη στάση του πεύκου του μοναχικού

Μάτια της περηφάνιας και του διάφανου

Βυθού, μέσα στο σπίτι με το σκρίνιο το παλιό

Τις κίτρινες νταντέλες και το κυπαρισσόξυλο

Μόνος να περιμένω που θα πρωτοφανείς

Ψηλά στο δώμα ή πίσω στις πλάκες της αυλής

Με τ' άλογο του Αγίου και το αυγό της Ανάστασης
Σαν από μια τοιχογραφία καταστραμμένη
Μεγάλη όσο σε θέλησε η μικρή ζωή
Να χωράς στο κεράκι τη στεντόρεια λάμψη την ηφαιστειακή
Που κανείς να μην έχει δει και ακούσει

Τίποτα μες στις ερημιές τα ερειπωμένα σπίτια

Ούτε ο θαμμένος πρόγονος άκρη άκρη στον αυλόγυρο

Για σένα ούτε η γερόντισσα μ' όλα της τα βοτάνια
Για σένα μόνο εγώ, μπορεί και η μουσική
Που διώχνω μέσα μου αλλ' αυτή γυρίζει δυνατότερη
Για σένα το ασχημάτιστο στήθος των δώδεκα χρονώ
Το στραμμένο στο μέλλον με τον κρατήρα κόκκινο
Για σένα σαν καρφίτσα η μυρωδιά η πικρή
Που βρίσκει μες στο σώμα και που τρυπάει τη θύμηση
Και να το χώμα, να τα περιστέρια, να η αρχαία μας γη.

Έχω δει πολλά και η γη μέσ' απ' το νου μου φαίνεται ωραιότερη

Ωραιότερη μες στους χρυσούς ατμούς

Η πέτρα η κοφτερή, ωραιότερα

Τα μπλάβα των ισθμών και οι στέγες μες στα κύματα

Ωραιότερες οι αχτίδες όπου δίχως να πατείς περνάς

Αήττητη όπως η Θεά της Σαμοθράκης πάνω από τα βουνά

της θάλασσας

Έτσι σ' έχω κοιτάξει που μου αρκεί

Να 'χει ο χρόνος όλος αθωωθεί

Μες στο αυλάκι που το πέρασμά σου αφήνει

Σαν δελφίνι πρωτόπειρο ν' ακολουθεί

Και να παίζει με τ' άσπρο και το κυανό η ψυχή μου!

Νίκη, νίκη όπου έχω νικηθεί
Πριν από την αγάπη και μαζί
Για τη ρολογιά και για το γκιούλ μπρισίμι
Πήγαινε, πήγαινε και ας έχω εγώ χαθεί

Μόνος, και ας είναι ο ήλιος που κρατείς ένα παιδί νεογέννητο
Μόνος, και ας είμ' εγώ η πατρίδα που πενθεί

Ας είναι ο λόγος που έστειλα να σου κρατεί δαφνόφυλλο
Μόνος, ο αέρας δυνατός και μόνος τ' ολοστρόγγυλο
Βότσαλο στο βλεφάρισμα του σκοτεινού βυθού

Ο ψαράς που ανέβασε κι έριξε πάλι πίσω στους καιρούς

τον Παράδεισο!

Στον Παράδεισο έχω σημαδέψει ένα νησί

Απαράλλαχτο εσύ κι ένα σπίτι στη θάλασσα

Με κρεβάτι μεγάλο και πόρτα μικρή

Έχω ρίξει μες στ' άπατα μιαν ηχώ

Να κοιτάζομαι κάθε πρωί που ξυπνώ

Να σε βλέπω μισή να περνάς στο νερό

Και μισή να σε κλαίω μες στον Παράδεισο.

What matters the most...

Δεν ξεκίνησα να τρέχω για να αποδείξω κάτι σε κάποιον,ξεκίνησα να τρέχω για μένα για να δώ πόσο μακριά μπορώ να φτάσω να μάθω τα όρια μου και μόλις τα μάθω να τα κατατροπώσω να γίνω καλύτερος απο χθές και αύριο καλύτερος από σήμερα...Για μένα το τρέξιμο δεν το κάνω για να είμαι πιο γρήγορος πιο υγιής ή πιο ωραίος. Τρέχω για να ζήσω, να δω και να νιώσω όλα αυτά που τα βλέπουν λίγοι. 

Αλήθεια πόσοι έχουν τρέξει κατα μήκος μιας παραλίας την ώρα της ανατολής ή της δύσης; Πόσοι έχουν τρέξει τόσο μακριά ώστε όταν σταματάνε να έχουν ζωγραφισμένο πάνω τους αυτό το παιδικό χαμόγελο της ικανοποίησης, της σιγουριάς ότι ξεπέρασαν για μια ακόμη φορά τα όρια τους. 

Πόσοι έχουν τολμήσει να βάλουν τα αθλητικά τους παπούτσια μόλις ξυπνήσουν και να ξεχυθούν σε μια ατέλειωτη ανηφόρα, σε μια αέναη λεωφόρο καταπίνωντας το δρόμο βήμα βήμα,μέτρο μέτρο. 

Διαβάζοντας αυτά τα λόγια ανήκετε σε μια από τις εξής κατηγορίες: Σ'αυτούς που απλά θα τους αφήσει παντελώς αδιάφορους ή απλά θα τους περάσει από το μυαλό, σ'αυτούς που θα ξεκινήσουν να το δοκιμάσουν και κάπου στη μέση θα σταματήσουν να το πιστέψουν και τέλος υπάρχει αυτή η ξεχωριστή κατηγορία ανθρώπων...

Αυτή που ανήκω και εγώ, είναι αυτοί που στην αρχή δίστασαν μετά δοκίμασαν και τώρα θα τους βρείτε παντού.Σε δρόμους σε δάση σε παραλίες οπουδήποτε μπορούν να τρέξουν να ελευθερωθούν από τη καθημερινότητα και από ότι σκοτίζει το μυαλό του καθενός,από τα φροντιστήρια των παιδιών μέχρι το τί θα κάνουν στη ζωή τους στο μέλλον...

Κλείνοντας ελπίζω ότι ίσως παρακινήσω έστω έναν να βγεί στο δρόμο έξω από το σπίτι του με τα αθλητικά του και να φτάσει εκεί που δεν έχει ξαναφτάσει...Ο δρόμος είναι ελεύθερος,δε μένει τίποτα παραπάνω από το να τον κατακτήσουμε..."

...Μuch respect to those who dare to dream

Quotes from me about me

"Δώστε μου 4 χρόνια και θα σας δώσω κάτι γρήγορο,δυνατό,μακρύ και μεγάλο"

"Ιnjury is just a lack of determination"

"Run fast and when it hurts run faster..."

"Pain is just a state of mind, so beat your head and then go!"

"If you think that you can't do something,don't think,just go for it"

"In a race at first you have to win yourself and then everyone else"

"In the starting line there is noone better than you,the opponent is lying on the finish line"

"Run as it can't get any worse,then the race becomes beautiful"

Steve Roland Prefontaine

Δρομέας με "καρύδια" και ένας από τους πιο ταλαντούχους που έχουν υπάρξει νωρίς...δυστυχώς "έφυγε" πριν προλάβει να δείξει πού μπορούσε να φτάσει...

“To give anything less than your best is to sacrifice the gift.”

“The only good race pace is suicide pace, and today looks like a good day to die.”

“You have to wonder at times what you're doing out there. Over the years, I've given myself a thousand reasons to keep running, but it always comes back to where it started. It comes down to self-satisfaction and a sense of achievement.”

“Something inside of me just said 'Hey, wait a minute, I want to beat him,' and I just took off.”

“How does a kid from Coos Bay, with one leg longer than the other win races? All my life people have been telling me, 'Your too small Pre', 'Your not fast enough Pre', 'Give up your foolish dream Steve'. But they forgot something, I HAVE TO WIN.”

“Some people create with words or with music or with a brush and paints. I like to make something beautiful when I run. I like to make people stop and say, 'I've never seen anyone run like that before.' It's more than just a race, it's a style. It's doing something better than anyone else. It's being creative.”

“I don't just go out there and run. I like to give people watching something exciting.”

“A race is a work of art that people can look at and be affected in as many ways they're capable of understanding.”

"A lot of people run a race to see who is fastest. I run to see who has the most guts, who can punish himself into exhausting pace, and then at the end, punish himself even more. Nobody is going to win a 5,000 meter race after running an easy 2 miles. Not with me. If I loose forcing the pace all the way, well, at least I can live with myself.”

Το Τελευταίο γράμμα του Gabriel Garcia Marquez

"Αν ο Θεός ξεχνούσε για μια στιγμή ότι είμαι μια μαριονέτα φτιαγμένη από κουρέλια και μου χάριζε ένα κομμάτι ζωή, ίσως δεν θα έλεγα όλα αυτά που σκέφτομαι, αλλά σίγουρα θα σκεφτόμουν όλα αυτά που λέω εδώ.

Θα έδινα αξία στα πράγματα, όχι γι' αυτό που αξίζουν, αλλά γι' αυτό που σημαίνουν. Θα κοιμόμουν λίγο, θα ονειρευόμουν πιο πολύ, γιατί για κάθε λεπτό που κλείνουμε τα μάτια, χάνουμε εξήντα δευτερόλεπτα φως.

Θα συνέχιζα όταν οι άλλοι σταματούσαν, θα ξυπνούσα όταν οι άλλοι κοιμούνταν. Θα άκουγα όταν οι άλλοι μιλούσαν και πόσο θα απολάμβανα ένα ωραίο παγωτό σοκολάτα!
Αν ο Θεός μου δώριζε ένα κομμάτι ζωή, θα ντυνόμουν λιτά, θα ξάπλωνα μπρούμυτα στον ήλιο, αφήνοντας ακάλυπτο όχι μόνο το σώμα αλλά και την ψυχή μου.

Θεέ μου, αν μπορούσα, θα έγραφα το μίσος μου πάνω στον πάγο και θα περίμενα να βγει ο ήλιος. Θα ζωγράφιζα μ'ένα όνειρο του Βαν Γκογκ πάνω στα άστρα ένα ποίημα του Μπενεντέτι κι ένα τραγούδι του Σερράτ θα ήταν η σερενάτα που θα χάριζα στη σελήνη. Θα πότιζα με τα δάκρυα μου τα τριαντάφυλλα, για να νιώσω τον πόνο από τ' αγκάθια τους και το κοκκινωπό φιλί των πετάλων τους... Θεέ μου, αν είχα ένα κομμάτι ζωή...

Δεν θα άφηνα να περάσει ούτε μια μέρα χωρίς να πω στους ανθρώπους ότι αγαπώ, ότι τους αγαπώ. Θα έκανα κάθε άνδρα και γυναίκα να πιστέψουν ότι είναι οι αγαπητοί μου και θα ζούσα ερωτευμένος με τον έρωτα.

Στους ανθρώπους θα έδειχνα πόσο λάθος κάνουν να νομίζουν ότι παύουν να ερωτεύονται όταν γερνούν, χωρίς να καταλαβαίνουν ότι γερνούν όταν παύουν να ερωτεύονται! Στο μικρό παιδί θα έδινα φτερά, αλλά θα το άφηνα να μάθει μόνο του να πετάει. Στους γέρους θα έδειχνα ότι το θάνατο δεν τον φέρνουν τα γηρατειά αλλά η λήθη.

Έμαθα τόσα πράγματα από σας, τους ανθρώπους... Έμαθα πως όλοι θέλουν να ζήσουν στην κορυφή του βουνού, χωρίς να γνωρίζουν ότι η αληθινή ευτυχία βρίσκεται στον τρόπο που κατεβαίνεις την απόκρημνη πλαγιά. Έμαθα πως όταν το νεογέννητο σφίγγει στη μικρή παλάμη του, για πρώτη φορά, το δάχτυλο του πατέρα του, το αιχμαλωτίζει για πάντα.
Έμαθα πως ο άνθρωπος δικαιούται να κοιτά τον άλλον από ψηλά μόνο όταν πρέπει να τον βοηθήσει να σηκωθεί. Είναι τόσα πολλά τα πράγματα που μπόρεσα να μάθω από σας, αλλά δεν θα χρησιμεύσουν αλήθεια πολύ, γιατί όταν θα με κρατούν κλεισμένο μέσα σ' αυτή τη βαλίτσα, δυστυχώς θα πεθαίνω.

Να λες πάντα αυτό που νιώθεις και να κάνεις πάντα αυτό που σκέφτεσαι. Αν ήξερα ότι σήμερα θα ήταν η τελευταία φορά που θα σ'έβλεπα να κοιμάσαι, θα σ'αγκάλιαζα σφιχτά και θα προσευχόμουν στον Κύριο για να μπορέσω να γίνω ο φύλακας της ψυχής σου. Αν ήξερα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα σ' έβλεπα να βγαίνεις απ' την πόρτα, θα σ' αγκάλιαζα και θα σου 'δινα ένα φιλί και θα σε φώναζα ξανά για να σου δώσω κι άλλα.

Αν ήξερα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα άκουγα τη φωνή σου, θα ηχογραφούσα κάθε σου λέξη για να μπορώ να τις ακούω ξανά και ξανά. Αν ήξερα ότι αυτές θα ήταν οι τελευταίες στιγμές που σ' έβλεπα, θα έλεγα "σ' αγαπώ" και δεν θα υπέθετα, ανόητα, ότι το ξέρεις ήδη.

Υπάρχει πάντα ένα αύριο και η ζωή μας δίνει κι άλλες ευκαιρίες για να κάνουμε τα πράγματα όπως πρέπει, αλλά σε περίπτωση που κάνω λάθος και μας μένει μόνο το σήμερα, θα 'θελα να σου πω πόσο σ' αγαπώ κι ότι ποτέ δεν θα σε ξεχάσω. Το αύριο δεν το έχει εξασφαλίσει κανείς, είτε νέος είτε γέρος.

Σήμερα μπορεί να είναι η τελευταία φορά που βλέπεις τους ανθρώπους που αγαπάς. Γι' αυτό μην περιμένεις άλλο, κάν'το σήμερα, γιατί αν το αύριο δεν έρθει ποτέ, θα μετανιώσεις σίγουρα για τη μέρα που δεν βρήκες χρόνο για ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά, ένα φιλί και ήσουν πολύ απασχολημένος για να κάνεις πράξη μια τελευταία τους επιθυμία. Κράτα αυτούς που αγαπάς κοντά σου, πες τους ψιθυριστά πόσο πολύ τους χρειάζεσαι, αγάπα τους και φέρσου τους καλά, βρες χρόνο για να τους πεις "συγγνώμη", "συγχώρεσέ με", "σε παρακαλώ", "ευχαριστώ" κι όλα τα λόγια αγάπης που ξέρεις.

Κανείς δεν θα σε θυμάται για τις κρυφές σου σκέψεις. Ζήτα απ' τον Κύριο τη δύναμη και τη σοφία για να τις εκφράσεις. Δείξε στους φίλους σου τι σημαίνουν για σένα."

Inspiration...

Where you start is not as important as where you finish.

Whether you think you can or whether you think you can't, you're right!

Why did I want to win? because I didn't want to lose!

Mental attitude is more important than mental capacity.

My great concern is not whether you have failed, but whether you are content with your failure.

Don't look back. Something might be gaining on you.

Don't measure yourself by what you have accomplished, but by what you should accomplish with your ability.

Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.

Experience tells you what to do; confidence allows you to do it.

Failures are finger posts on the road to achievement.

Let me win, but if I cannot win, let me be brave in the attempt.

Never talk defeat. Use words like hope, belief, faith, victory.

No one can defeat us unless we first defeat ourselves.

To love and win is the best thing. To love and lose, the next best.

Victory always starts in the head. It's a state of mind. It then spreads with such radiance and such affirmations that destiny can do nothing but obey.

First they ignore you, then they laugh at you, then they fight you, then you win.

The man who can drive himself further once the effort gets painful is the man who will win.

The minute you start talking about what you're going to do if you lose, you have lost.

The next best thing to winning is losing! At least you've been in the race.

There are one hundred and ninety nine ways to get beat, but only one way to win; get there first.

Satisfaction lies in the effort, not in the attainment. Full effort is full victory

Victory is always possible for the person who refuses to stop fighting.

What counts is not necessarily the size of the dog in the fight - it's the size of the fight in the dog.

Winning is not everything, but the effort to win is.

Without ambition one starts nothing. Without work one finishes nothing. The prize will not be sent to you. You have to win it.

You can become a winner only if you are willing to walk over the edge.

Emil Zatopek (one of the greatest runners of all time)

“You can't climb to the second floor without a ladder. Try for a goal that's reasonable, then gradually raise it.”

An athlete cannot run with money in his pockets. He must run with hope in his heart and dreams in his head.”

“If you want to run, then run a mile. If you want to experience another life, run a marathon.”

"Great is the victory, but the friendship of all is greater."

"When a person trains once, nothing happens. When a person forces himself to do a thing a hundred or a thousand times, then he certainly has developed in more ways than physical. Is it raining? That doesn't matter. Am I tired? That doesn't matter, either. Then willpower will be no problem."

"What has passed is already finished with.What I find more interesting is what is still to come."

"Men, today we die a little."Emil Zatopek at the start of the Olympic Marathon

It's at the borders of pain and suffering that the men are separated from the boys.

Perhaps sometimes I was like a mad dog. It didn't matter about style or what it looked like to others; there were records to break.

LIVESTRONG

I heard the news today. It came out of nowhere.I wish I could run away,but where would I go?Is this my destiny? Something so unfair... What will become of me?God only knows.And they say the road to heaven might lead us back through hell.Maybe tonight, maybe tomorrow, we will win this fight and bury this sorrow.We're so alive, still holding on, not ready to die, so we LIVESTRONG.

My pride is left for dead, as my world gets shaken.The thoughts inside my head are so hard to control.I am staring down the unknown, but one thing is certain.You could break my body, but you will never break my soul.And they say the road to heaven might leads us back through hell, but we're holding on for morethan stories to tell.Maybe tonight, maybe tomorrow, we will win this fight and bury this sorrow.We're so alive, still holding on, not ready to die, so we LIVESTRONG.

Quotes about dreams...

All men dream, but not equally. Those who dream by night in the dusty recesses of their minds, wake in the day to find that it was vanity: but the dreamers of the day are dangerous men, for they may act on their dreams with open eyes, to make them possible.

"A man's dreams are an index to his greatness."

"The future belongs to those who believe in the beauty of their dreams."

"Once I dreamed I was a butterfly, and now I no longer know whether I am Chuang Tzu, who dreamed I was a butterfly, or whether I am a butterfly dreaming that I am Chuang Tzu."

Dreams come true; without that possibility, nature would not incite us to have them.

Ο ύμνος του Μαραθωνοδρόμου

Είμαι εδώ και πάλι τρέχω,
στα όρια μου αλλάζω θέση,
είμαι εδώ , πόσο αντέχω;
μέσα μου κάτι γλυκά έχει δέσει

Αναζητώ τον εαυτό μου,
από τον ίδιο που δραπετεύω,
στα μήκη του μεγάλου δρόμου,
τον βρίσκω κι όμως πάλι του φεύγω

Νέο ξεκίνησα θαρρείς ταξίδι,
κινούνται αντάμα σκέψη και πόδια,
μέρες και νύχτες που τρέχω ήδη,
όλα είναι δύσκολα, περνώ εμπόδια
Είμαι ο πύργος μα και το πιόνι,
φόβος κι αστέρι του βασιλιά,
δίπλα μου κι άλλοι , μαζί και μόνοι
πετάμε όλοι σιωπής πουλιά

Δεν θα χαρίσω εγώ τραγούδια,
χιλιόμετρα μου τ’ αφιερώνω,
σ’ αγάπης πρόσωπα, σαν τα λουλούδια
γι’ αυτούς τη σκέψη μου ψηλά σηκώνω

Τα βήματά μου μνήμης αρχεία,
κορφές χιονάτες, ονειρεμένες,
της σιγαλιάς κρυφά ηχεία
φως σε στιγμές αλλοπαρμένες

Στρείδι κλειστό με κόκκους λάθη
που τα θυμάται και το πονάνε,
δικά μου ή ξένα εδώ τα πάθη
μαργαριτάρια στο νου γεννάνε

Είμαι εδώ και πάλι τρέχω,
τα όρια μου δεν βρήκα ακόμη
είμαι εδώ με δάκρυ βρέχω
της μοναξιάς μου την άγια τόλμη

Της κάθε μέρας δεσμά τα σπάω
με την απόσταση τα ροκανίζω
ξέρω το αδύνατο να το μετράω
και πάλι τρέχω και πάλι ελπίζω…

Κάθε αρχή...

Μέσα από αυτό το blog ήρθα να καταγράψω χιλιόμετρα και σκέψεις που έχω κατά τη διάρκεια αυτών...Ας πούμε ότι είμαι ο xiliometrakias και είμαι εδώ για να λέω ότι μου κατεβαίνει στο κεφάλι ή μου ανεβαίνει από τα πόδια!Σχόλια ευπρόσδεκτα