Η πρόκληση ήταν μεγάλη και είχα φανταστεί τη διαδρομή άπειρες φορές,όμως όποιος δεν το ζήσει δεν μπορεί να φανταστεί γιατί μιλάμε...Εγώ δηλώνω πανευτυχής που το έκανα για πρώτη φορά και έπεται συνέχεια!Πολλά συγχαρητήρια σ'όλους όσους τα κατάφεραν και ακόμη περισσότερα σ'αυτούς που δεν μπόρεσαν να τερματίσουν αλλά θα ξαναπροσπαθήσουν!
Υ.Γ 1 Όλα τα λεφτά ο ταξιτζής που με πήγε μέχρι το σπίτι ο οποίος σοκαρίστηκε όταν έμαθε από που ξεκίνησε και που με παρέλαβΕ! Μια από τα ίδια για την αεροσυνοδό που προσπαθούσε να καταλάβει αν είμαι ανάπηρος όταν κατέβαινα τις σκάλες!
ΥΓ 2 Έυχομαι τα καλύτερα στον Ευρυπίδη και στα άλλα παιδιά που γνώρισα κατά τη διάρκεια του αγώνα!Πολύτιμη παρέα και σπουδαία εμψύχωση για το μακρύ αυτό δρόμο...
Υ.Γ3 233 λεπτά με άπειρες σκέψεις που αναμένεται να blogαριστούν προσεχώς!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου