Τρίτη 24 Ιουνίου 2008

Τοίχος

Τοίχος.Κοινώς; Η άλλη όψη του νομίσματος η μεριά αυτή που σε σπρώχνει να τα παρατήσεις. Αυτό το χιλιοειπωμένο τοίχο δεν τον έζησα καν στο Μαραθώνιο. Εκεί λένε ότι τον ζεις και τον ξεπερνάς ή τον εγκαταλείπεις. Ήθελα τόσο πολύ να βρεθώ στο τερματισμό που δεν σκέφτηκα πουθενά ότι μπορεί να σταματήσω. Είναι όμως έτσι και στη ζωη; Ελπίζω αν και έχω συναντήσει το τοίχο μου ήδη. Και είναι μεγάλος. Ξέρεις όταν φτάνεις σ'αυτό το σημείο δεν μπορείς να κοιτάξεις πίσω γιατί πιστεύεις ότι δεν έχεις κάνει τίποτα. Επίσης δεν μπορείς να κοιτάξεις μπροστά. Τί κάνουμε τώρα. Δεν θέλω να εγκαταλείψω αλλά νιώθω ότι χάνω, ότι μένω πισω και ότι δεν έχω αυτό που πραγματικά χρειάζομαι για να σπάσω αυτόν το τοίχο. Θα συνεχίσω να προσπαθώ έστω και αν δε βγάλει πουθενα. Γιατί; Γιατί ξέρω ότι πίσω από αυτόν το τοίχο είναι όλα όσα θέλω και έχω ανάγκη. Μπορεί να είναι υπερεκτιμημένα λόγω αυτού του τοίχου αλλά αυτά νιώθω και αυτά χρειάζομαι. Και δεν θα σταματήσω να χτυπιέμαι πάνω σ'αυτό το τοιχο μέχρι να σπάσει. Ή εγώ ή αυτός. Ακούγεται απόλυτο αλλά είναι ο μοναδικός δρόμος. Λ

Δεν υπάρχουν σχόλια: