Παρασκευή 27 Ιουνίου 2008

Thank you for letting me be me..

Thank you for letting me be myself.
Some people don't like me being me.
It seems that I make them feel uneasy about themselves.
I've tried hard in the past to fit in with people.
It's the only me I do and I get offended when I'm not liked.
I would also like to think that that's a natural human emotion.
But it seems the position I'm in means it's ok to hate me.
even if we've never met
so thank you for letting me be me.
I'm on the telly, so people think I don't have feelings -- I do.
So thank you for letting me be me.
I read stuff about me that I wouldn't wish on my worst enemy.
You have never said or thought these things,
so thank you for letting me be me.
I have money to spend and I live the life of a high roller
but you've never held this against me.
Some people make me feel as though.
I don't deserve to be where I am.
Believe me. I too on many occasions have had these feelings,
so they're not alone.
But you have never thought these things.
So thank you for allowing me to be me.
If I'm ever abrasive or seem arrogant
it's because I'm scared.
But you know this and you let me be me.
Some people'll watch this and tear it to pieces
but they're not like you...
They won't let me be me.

Τρίτη 24 Ιουνίου 2008

Τοίχος

Τοίχος.Κοινώς; Η άλλη όψη του νομίσματος η μεριά αυτή που σε σπρώχνει να τα παρατήσεις. Αυτό το χιλιοειπωμένο τοίχο δεν τον έζησα καν στο Μαραθώνιο. Εκεί λένε ότι τον ζεις και τον ξεπερνάς ή τον εγκαταλείπεις. Ήθελα τόσο πολύ να βρεθώ στο τερματισμό που δεν σκέφτηκα πουθενά ότι μπορεί να σταματήσω. Είναι όμως έτσι και στη ζωη; Ελπίζω αν και έχω συναντήσει το τοίχο μου ήδη. Και είναι μεγάλος. Ξέρεις όταν φτάνεις σ'αυτό το σημείο δεν μπορείς να κοιτάξεις πίσω γιατί πιστεύεις ότι δεν έχεις κάνει τίποτα. Επίσης δεν μπορείς να κοιτάξεις μπροστά. Τί κάνουμε τώρα. Δεν θέλω να εγκαταλείψω αλλά νιώθω ότι χάνω, ότι μένω πισω και ότι δεν έχω αυτό που πραγματικά χρειάζομαι για να σπάσω αυτόν το τοίχο. Θα συνεχίσω να προσπαθώ έστω και αν δε βγάλει πουθενα. Γιατί; Γιατί ξέρω ότι πίσω από αυτόν το τοίχο είναι όλα όσα θέλω και έχω ανάγκη. Μπορεί να είναι υπερεκτιμημένα λόγω αυτού του τοίχου αλλά αυτά νιώθω και αυτά χρειάζομαι. Και δεν θα σταματήσω να χτυπιέμαι πάνω σ'αυτό το τοιχο μέχρι να σπάσει. Ή εγώ ή αυτός. Ακούγεται απόλυτο αλλά είναι ο μοναδικός δρόμος. Λ

Κυριακή 22 Ιουνίου 2008

Εκ του ασφαλούς....

Το να κερδίζεις εκ του ασφαλούς είναι μια ήττα χωρίς προεκτάσεις,το να προχωράς μόνο στα σίγουρα μια απ'τα ίδια. Αν δεν βγείς εκεί έξω για να κυνηγήσεις δεν θα κερδίσεις.Τίποτα δεν χαρίζεται ούτε προσφέρεται χωρίς προσπάθεια...Ίσως να χάσεις ίσως και να κερδίσεις, Μπορεί η ήττα να ναι άσχημη μπορεί και ήπια αλλά ίσως να ρθει και μια νίκη με τις ίδιες παραμέτρους και πάλι. Μυστικό;Δεν υπάρχει μυστικό!Αν δεν ηττηθείς οικτρά δεν θα κερδίσεις πανηγυρικά...Δεν απαιτεί κανείς απο σένα να κερδίζεις συνεχώς αλλα μάθε να απαιτεις εσύ από τον εαυτό σου να αγωνίζεσαι στο μέγιστο.Μπορεί να κερδίσεις μπορεί να χάσεις όμως μετά απ'όλο αυτό που θα χει προηγηθεί θα ξέρεις ότι έχες κάνει ότι μπορείς για να το κατακτήσεις.

Παρασκευή 20 Ιουνίου 2008

Αποτυχία...

Στον αθλητισμό,στη ζωή και στη καθημερινότητα γενικότερα υπάρχουν συνέχεια μικρές μάχες οι οποίες είτε κερδίζονται είτε χάνονται. Το να τις κερδίσεις είναι πάντα ο στόχος αλλα δεν σημαίνει ότι αυτό βρίσκεται στα πλαίσια του εφικτού καθημερινά και ανελλιπώς. Θα υπάρξουν οι απογοητεύσεις οι αποτυχίες οι ήττες και μέσα απ'όλες αυτές χτίζεται ένα κράμα το οποίο κάνει τις επόμενες επιτυχίες πιο γλυκιές και τις αποτυχίες πιο ανώδυνες.
Η διαχείρηση της αποτυχίας είναι ίσως και το κομβικό στοιχείο που ξεχωρίζει τους πρώτους με τους δεύτερους,τους καλούς με τους καλύτερους...
Κανείς δεν έχει δημιουργήσει το οτιδήποτε με επιτυχίες. Κάθε επίτευγμα κάθε ανακάλυψη κάθε ρεκόρ και κάθε μνημειώδες συμβάν κρύβει πίσω του πολλή προσπάθεια και αμέτρητες αποτυχίες μέχρι εκείνη τη στιγμή. Τη στιγμή που όλα γίνονται όπως πρέπει να γίνουν όπως πρέπει να λειτουργήσουν και έρχεται το αποτέλεσμα.
Το καλύτερο απ'όλα;Έχοντας περάσει ο καιρός και έχοντας μαζέψει αναμφίβολα με κάποιες επιτυχίες και κάποιες αποτυχίες όλες μαζί γίνονται ένα εφόδιο δυνατό και χρήσιμο...Δεν είναι άλλο από την εμπειρία που απλοποιεί πράγματα και καταστάσεις.

Δευτέρα 2 Ιουνίου 2008

One step at a time

Όλοι ονειρευόμαστε βήματα μεγάλα.Άλματα για την ακρίβεια...Είτε όταν τρέχουμε είτε στη δουλειά ή στη ζωή μας. Ποτέ μα ποτέ δεν θα έρθει κάτι έτσι. Σκεψου τη προσπάθεια σαν ένα μωρό.Πρώτα μπουσουλάει μετά δύσκολα σηκώνεται στα πόδια του και σε λίγο καιρό τρέχει...Έτσι και στη ζωή μας...Το ένα βήμα φέρνει τ'άλλο και τα δυο τη πρόοδο. Κάθε μέρα ξεκινάει με ένα βήμα, μια σκέψη.Το όνειρο της μέρας. Αυτό που πρέπει να κάνουμε δεν είναι τίποτα παραπάνω από το να σηκωθούμε και να το πραγματοποιήσουμε.
 
Δύσκολο ή εύκολο είναι ένας στόχος ένα όριο και τα όρια υπάρχουν για έναν μόνο λόγο.Για να τα ξεπερνάμε. Αυτή η υπερβατική άποψη πάνω στα πράγματα ίσως να ναι λάθος ισως και σωστή. Καταλήγοντας όμως στο κρεβάτι σου το βράδυ μια ερώτηση είναι σημαντική προς τον εαυτό σου.

Πόσο πιο κοντά είσαι απο χθες...Θέλοντας και μη τα όνειρα μας πολλές φορές όταν δεν τα πετυχαίνουμε πέφτουν και μας πλακώνουν ή χάνονται στη λήθη....Πρίν συμβεί αυτό σήκω πάνω και τρέξε να το πετύχεις.Τρέξε για το σήμερα και για το αύριο για το τώρα και το μετά μα πιο πολύ για σένα και για όλα αυτά που ονειρεύεσαι και προσπαθείς. Παρόλα αυτά ίσως αποτύχεις κι ας έχεις προσπαθήσει πολύ. Μπορεί να χεις αποτύχει στο στόχο σου. Αλλά η διαδρομή προς αυτόν σου χει δώσει εφόδια για την επόμενη περιπέτεια. Μπορεί να ναι απλά όνειρα αλλά τα όνειρα κάνουν τον άνθρωπο. Όχι απαραίτητα τα όνειρα που πετυχαίνουμε αλλά τα όνειρα τα οποία προσπαθούμε. 

Διαβάζοντας αυτό έχεις 2 επιλογές για το επόμενο πρωινό και κάθε επόμενο πρωινό όταν ανοίγεις τα μάτια σου. Η μία είναι να γυρίσεις και να συνεχίσεις να ονειρεύεσαι και η άλλη είναι να σηκωθείς και να βγείς εκεί έξω και να τα πραγματοποιήσεις. Κάνε σήμερα το πρώτο βήμα και μη σταματάς να προσπαθείς για το επόμενο...