Τί χρειάζεται ένας Μαραθώνιος...!

Όπως προείπα 233 λεπτά είναι πάρα πολλά...σκέψεις σκέψεις σκέψεις...Φτάνοντας στο τερματισμό σκεφτόμουν όλη τη διαδρομή...όχι τη διαδρομή από τη Πέλλα μέχρι το Λευκό Πύργο αλλά ότι συνέβη πρίν από όλα αυτά...

Άλλωστε ποιός θα με κατηγορούσε αν δε τα κατάφερνα να τερματίσω το πρώτο μου μαραθώνιο σκεφτόμουν από τη μια,από την άλλη υπήρξε κάποιος που από τη στιγμή που ξεκίνησα να το σκέφτομαι με στήριξε με το τρόπο του...

Ίσως γιατί μόνο αυτός είχε από το περίγυρο μου στο μυαλό του πόσο δύσκολο ήταν ίσως γιατί ήρθαμε πιο κοντά κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.Αθλητής βλέπετε κάτι ήξερε...

Αυτό το post έστω και καθυστερημένα έρχεται σαν ένα μεγάλο ευχαριστώ για όλα αυτά που πέρασε από το Νοέμβρη μέχρι και τη μέρα που κατάφερα κάτι ας πούμε καλό! ! !


Υ.Γ 1 Mάθιου ένα μεγάλο ευχαριστώ και περιμένω να ανταποδώσω και να βοηθήσω και γώ λιγάκι για να ρθω να σε δώ προς τη μεριά του Ξιάνγκ!!!!!Ξέρεις εσύ...Τhe sky is the limit

42,195

Λευκός Πύργος 20/4...Πιο ωραίος δεν θα μπορούσε να είναι ειδικά όταν τον βλέπεις μετά από 40 σκληρά χιλιόμετρα...Το έκανα και αυτό τελικά.

Η πρόκληση ήταν μεγάλη και είχα φανταστεί τη διαδρομή άπειρες φορές,όμως όποιος δεν το ζήσει δεν μπορεί να φανταστεί γιατί μιλάμε...Εγώ δηλώνω πανευτυχής που το έκανα για πρώτη φορά και έπεται συνέχεια!Πολλά συγχαρητήρια σ'όλους όσους τα κατάφεραν και ακόμη περισσότερα σ'αυτούς που δεν μπόρεσαν να τερματίσουν αλλά θα ξαναπροσπαθήσουν!

Υ.Γ 1   Όλα τα λεφτά ο ταξιτζής που με πήγε μέχρι το σπίτι ο οποίος σοκαρίστηκε όταν έμαθε από που ξεκίνησε και που με παρέλαβΕ! Μια από τα ίδια για την αεροσυνοδό που προσπαθούσε να καταλάβει αν είμαι ανάπηρος όταν κατέβαινα τις σκάλες!

ΥΓ 2    Έυχομαι τα καλύτερα στον Ευρυπίδη και στα άλλα παιδιά που γνώρισα κατά τη διάρκεια του αγώνα!Πολύτιμη παρέα και σπουδαία εμψύχωση για το μακρύ αυτό δρόμο...

Υ.Γ3     233 λεπτά με άπειρες σκέψεις που αναμένεται να blogαριστούν προσεχώς!!!